Wanda S.
- Kobieta, 70 lat
- Pełny etat, Część etatu
- Doświadczenie: 2 - 5 lat
- Wynagrodzenie:
- Kraków
- Potwierdzony adres e-mail
Nazywam się Wanda Sewioł i od czterech lat przebywam na emeryturze. Pracowałam jako asystentka stomatologiczna. Przez pięć lat prowadziłam profilaktykę w szkołach i przedszkolach - lakowanie zębów oraz fluoryzacja. Mam podejście do maluchów, bo bardzo kocham dzieci. Zmusić takiego sześciolatka, by otworzył buzię i pozwolił sobie coś zrobić, to nie lada wyczyn. Mam anielską cierpliwość do dzieciaków. Rysuję, układam wierszyki - które czytałam maluchom w gabinecie stomatologicznym. Współpracuję z jednym z kobiecych czasopism, gdzie od trzech lat piszę dla nich historie z życia wzięte. Zaraz po przejściu na emeryturę podjęłam pracę z małą dwuletnią Nelą, cudowny dzieciak, inteligentna, rezolutna dziewczynka przyswajająca wiedzę aż nad podziw. Wygląda na to, że za bardzo się starałam, ponieważ po dziewięciu miesiącach mojej opieki nasza Nela stała się samodzielna i rodzice zdecydowali się na przedszkole. Kolejny dzieciak któremu babciowałam, to Wiktorek mieszkający w Szwecji w polskiej rodzinie. Opiekę nad Wiktorkiem zakończyłam w marcu rok temu.Oprócz tego miałam pod opieką, piszę miałam ponieważ Adaś pierwszoklasista przechodzi od teraz już pod osobistą opiekę mamy. Mama Adasia jest matką samotnie wychowująca dziecko. Kiedy przeprowadziła się do Krakowa i zmieniła pracę, potrzebowała pomocy, więc zgodziłam się na tę pomoc do czasu, kiedy stanie na nogi. Obecnie to się stało, dlatego mogę podjąć opiekę nad kolejnym dzieckiem, bowiem w moim sercu jest jeszcze dużo miejsca.
- Średnie
- Liceum ogólnokształcące
Piszę historie do kobiecego pisma, rysuję, układam wierszyki dla dzieci. Dwa lata wstecz napisałam książkę dla nastolatków, która miała ukazać się na rynku, niestety wydawnictwo splajtowało i książka leży w przysłowiowej szufladzie. Dość dobrze gotuję tradycyjne potrawy, ale i nowości się nie obawiam.Jestem przysłowiową gadułą więc ze mną nie można się nudzić i mimo swojego wieku mam w głowie sporo pomysłów, a sercu nadal maj.Każdą osobę, lub dziecko traktuję jak swoją rodzinę, bo inaczej nie potrafię.
